پرتو زایی

پرتوزایی در سال 1896 هانری بکرل طی آزمایش هایی به پدیده فسفر سانس مواد روبه رو شد. کشف پرتو xتوسط رونتگن، هانری را به این فکر فرو برد که شاید مواد دارای خاصیت فلوئورسانت نیز هنگام نور افشانی چنین پرتو مرموزی از خود تابش می کنند. سپس تحقیقات خود در این زمینه را آغاز کرد. او برای این کار بلور های ماده ای را مدتی در برابر نور خورشید قرار می داد وبی درنگ در محیطی تاریک روی یک فیلم خام عکاسی می گذاشت که درون یک پاکت کاغذی تیره بود. بعداز چند دقیقه فیلم ها را بر داشته، ظاهر می کرد واز روی میزان وضوح تصویر، شدت تابش آن ماده را اندازه می گرفت. 26 فوریه سال 1896 هانری در ادامه ی آزمایش هایش روی فسفر سانس طبیعی ترکیبات اورانیم دار پدرش، دو قطعه از بلورهای یکی از این ترکیبات را بر داشت وهمه ی وسایل خود را آماده کرد. اما از آنجا که هوای شهر پاریس ابری بود، از انجام آزمایش خود داری کرد. عصر نیز زود تر از همیشه آزمایشگاه را ترک کرد. وضعیت هوا چند روزی به همین منوال گذشت وتعطیلات آخر هفته هم کار را بیشتر به تعویق انداخت . بامداد روز دوشنبه اول مارس هنگامی که هانری به آزمایشگاه پا نهاد به سراغ بلورهای خود رفت فیلم را به تاریک خانه برد وآن ها را در محلول ظهور عکس قرار داد پس از آن نتایج آزمایشات خود را چنین نوشت نتیجه آزمایش روی نمونه ی شماره 13: با این که آزمایشاتم روی مواد فسفر سانس نشان داده بود که همواره وضوح تصویر پس از چند ثانیه به شدت کاهش می یابد، اما در این آزمایش بر خلاف انتظارم پس از این مدت حضور در تاریکی ایجاد تصویری با این وضوح شگفت انگیز است نمی دانم چرا اما فکر می کنم پدیده تازه ای را کشف کردم. بکرل به طور تصادفی به خاصیت مهمی پی برد که ماری کوری آنرا پرتو زایی نامید و مواد دارای این خاصیت را پرتوزا نام نهاد.